Με συγκίνηση πλήθη Ορθόδοξων Χριστιανών αποχαιρέτησαν το σκήνωμα του σεβάσμιου πρώην Μητροπολίτου Φλώρινας π. Αυγουστίνου Καντιώτη στην τελευταία του κατοικία. Το σκήνωμα του Γέροντος είχε τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος και κατόπιν μεταφέρθηκε στην Ιερά Μονή του Αγίου Αυγουστίνου, Επισκόπου Ιππώνος. Εκεί είχε δηλώσει ο ίδιος ότι επιθυμούσε να ενταφιασθεί μετά την κοίμησή του.
Ο μακαριστός πρώην Μητροπολίτης Φλωρίνης αγάπησε τη βόρεια Ελλάδα και τη Φλώρινα. Χάριν σε εκείνον, η Φλώρινα βρισκόταν σε περίοπτη θέση. Από τη Μητρόπολη Φλωρίνης έφθανε η φωνή και το κήρυγμα του σε όλο τον Ελληνισμό, σπέρνοντας τους καρπούς της αγνής πίστης και της φιλοπατρίας. Ο βίος, η προσωπικότητα και το έργο του έχουν μπολιαστεί στις ψυχές των ευσεβών Χριστιανών και θα μείνουν ανεξίτηλα. Δίδασκε και υπερασπιζόταν αρχές και αξίες, την εντιμότητα, την ευσέβεια, την ανιδιοτέλεια, τη δικαιοσύνη, τις οποίες και προσπαθούσε να μεταλαμπαδεύσει κυρίως στη νέα γενιά. Τα διδάγματα και οι λόγοι του προς το θεοσεβές ποίμνιό του ρίζωσαν και έβγαλαν καρπούς, ενώ ο ίδιος αποτέλεσε πρότυπο μίμησης για τους συνεχιστές του. Το πνευματικό, φιλανθρωπικό και ποιμαντικό του έργο είναι πολυποίκιλο και άγγιξε όλες τις πτυχές του κοινωνικού συνόλου, άπορους, ασθενείς, αδικημένους, ανήμπορους.
Ο Γέροντας αφιέρωσε τη ζωή του στην πίστη και στην ελευθερία της πατρίδας του. Πρόκειται για έναν ατρόμητο ιεροκήρυκα, ο οποίος δε δίστασε με το λόγο του στον κατάμεστο Μητροπολιτικό Ναό της πόλης των Ιωαννίνων, την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, να τονώσει το πεσμένο ηθικό των σκλαβωμένων Ελλήνων και να καυτηριάσει τους Έλληνες που υποχωρούσαν στην προπαγάνδα των Ιταλών. Με προτροπή του τότε Μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνος Βλάχου, ο νέος σε ηλικία τότε π. Αυγουστίνος, μίλησε για τα δύο άστρα που δε θα σβήσουν ποτέ, για το Άστρο της Βηθλεέμ και την Ελλάδα. Οι Ιταλοί, με αφορμή το λόγο αυτό αποφάσισαν να τον συλλάβουν, όμως ο Μητροπολίτης τον φυγάδευσε από τη μικρή είσοδο του Ιερού. Οι Ιταλοί περικύκλωσαν την οικία του και επειδή δεν τον βρήκαν, συνέλαβαν τη μητέρα του. Ο Μητροπολίτης τότε την πήρε υπό την προστασία του και κατόρθωσε να την ελευθερώσει από τα χέρια τους. Ο π. Αυγουστίνος γλίτωσε στα Ιωάννινα από βέβαιο θάνατο, όμως μετέβη στη Μακεδονία, στη «μεγάλη περιπέτεια της Μακεδονίας μας», όπως γράφει ο ίδιος, μαχόμενος για τη σωτηρία από την κατοχή της Ελλάδας. Εκεί η βία των Γερμανών και Ιταλών κατακτητών, οι σφαγές, ο αποκλεισμός και η προπαγάνδα των Βουλγάρων οργίαζαν και έκαναν την κατάσταση δραματική. Ο π. Αυγουστίνος υπηρέτησε στη Μακεδονία με σθένος και τόλμη. Ήταν έτοιμος να δώσει τη ζωή του για την πατρίδα χωρίς δισταγμό. Έλεγε: «…Ας πέσω λοιπόν υπηρετών και υπερασπιζόμενος τον μαρτυρικόν και εγκαταλελειμμένον απ’ όλους λαόν μας...». Με την ίδια θέρμη διακόνησε την Εκκλησία και τους Χριστιανούς ο Παριανός στην καταγωγή Δεσπότης. Κοιμήθηκε σε ηλικία 104 ετών, πλήρης ημερών και πνευματικής δραστηριότητας, αλλά θα συνεχίσει τον αγώνα και το έργο του στους ουρανούς. Ο Γέροντας δεν πέθανε, αλλά κοιμάται. «Ο ύπνος», έλεγε, «είναι μικρός θάνατος και ο θάνατος μικρός ύπνος».
Ποίημα αφιερωμένο στο μακαριστό π. Αυγουστίνο Καντιώτη
Για να μπορέσεις άξια,
κάποιον να εγκωμιάσεις,
σε όψη, που εκείνος έφτασε
πρέπει και συ να φτάσεις.
Τόση όμως φλόγα πού να βρεις
και τόσο άγιο πάθος;
Στα τρίσβαθα ποιου ουρανού
και ποιας ψυχής το βάθος!
Ποια γλώσσα ν’ αναμετρηθεί
ποια γλαφυρή γραφίδα
μ’ όσα εκείνος πάλεψε
για πίστη και πατρίδα!
Χρυσόστομος, Πατροκοσμάς
και πύρινος Ηλίας!
Απ’ το λήθαργο θανάσιμης
μας ξύπναγ’ υπνηλίας…
και σαν την αλογόμυγα
του δηκτικού Σωκράτη
σπιρούνιζε της Εκκλησιάς
το ράθυμο το άτι.
Μπορεί η σπείρα των νωθρών,
των δόλιων και αφρόνων
τον άγιο οίστρο υπερβολή
να λέει των σωφρόνων…
Όμως ο χρόνος κι ο Θεός
που δίκαια δικάζουν
τ’ αντίδωρα στους κάλπικους
κι αληθινούς μοιράζουν…
παπά – Ηλίας
Πηγή υλικού
Εφημερίδα «Ελεύθερη ώρα της Κυριακής», ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, σελ. 4
Επιλογή υλικού
Αικατερίνη Διαμαντοπούλου, Υπεύθυνη υλικού
των Ιστοχώρων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου